Binnenhaven van Duisburg
Met zijn bewogen geschiedenis staat de binnenhaven van Duisburg voor een succesvolle structurele verandering. Tegenwoordig combineert de levendige stadswijk aan het water (industriële) cultuur, werken en wonen.
Ten noorden van de oude stad gelegen, deed de binnenhaven aanvankelijk dienst als overslagpunt voor kolen, vervolgens als handelscentrum voor bouw- en mijnhout en ten slotte als "graanschuur van het district", met de grootste meelindustrie van Duitsland. Handelaars en inwoners van Duisburg investeerden in hun eigen toekomst toen ze aanvankelijk financieel bijdroegen aan het Rijnkanaal - dat later de Voorhaven werd. Het kanaal, ingehuldigd in 1832, was bedoeld om hun verbinding met de Rijn weer veilig te stellen, nadat het na 1200 was dichtgeslibd en de rivierbedding verder naar het westen was opgeschoven ten gunste van de stad Ruhrort. Twaalf jaar later werd het Ruhrkanaal geopend en daarmee de haven, die aanvankelijk als knooppunt voor kolen diende. Na de introductie van het spoor bleek echter een ander product beduidend lucratiever: zowel in het snelgroeiende spoorvervoer als in de kolen- en staalindustrie was vraag naar hout. Het werd voornamelijk geleverd vanuit de Spessart en het Zwarte Woud. Tussen 1889 en 1893 werd een aparte houthaven gebouwd met eigen stoomzagerijen en schaven; het Ruhrkanaal werd uitgebreid tot een binnenhaven.
Nieuwe zaag- en transportmethoden en toenemende bevolkingsaantallen luidden een nieuwe verandering in: de haven had zijn functie als draaischijf voor de houthandel vervuld. In plaats daarvan breidde de graanindustrie zich uit om de voedseltekorten in de industriële regio's van het Ruhrgebied te compenseren. Vanaf dat moment haalden molens en silo's graan binnen uit Zuid-Rusland, de Donaulanden, Noord-Amerika en India. Rond de eeuwwisseling bloeide de grootste meelindustrie van Duitsland in de "broodmand van het district", die duurde tot de jaren zestig. Daarna nam de economische kracht van de haven weer af. Er waren nieuwe concepten nodig. Het doel: een servicepark.
De eerste pogingen om de binnenhaven opnieuw in te richten door een aparte ontwikkelingsmaatschappij halverwege de jaren negentig werden voortgezet door het IBA Emscher Park. Sir Norman Foster ontwikkelde de plannen voor een multifunctioneel servicepark. Tegenwoordig herbergen de opslagplaatsen een eigen jachthaven, een gevarieerde gastronomiescène, evenals gerenommeerde musea en het staatsarchief van Noordrijn-Westfalen. Bezoekers krijgen onder andere rondleidingen over de geschiedenis en architectuur van de binnenhaven. Rondvaarten vanaf de Steiger Schwanentor leiden ook rechtstreeks naar de haven van Duisburg, de grootste binnenhaven ter wereld. Regelmatige evenementen zoals het Inner Harbor Festival met 's werelds grootste drakenbootpretregatta, de Marina Market, de ExtraShift of het Children's Culture Festival verlevendigen ook de nieuw gecreëerde stadswijk.
