LVR Industriemuseum St. Antony Hütte

De St. Antony Hütte is de oudste ijzerfabriek in het Ruhrgebied en is een van de belangrijkste getuigenissen van de vroege industriële ontwikkeling van de regio. Als locatie van het LVR Industrieel Museum vertelt het vandaag over aanvankelijke productieproblemen en revolutionaire technische innovaties, zoals het eerste gebruik van een koepeloven voor de productie van gietijzer. Tegelijkertijd is de geschiedenis van de hut verbonden met de geschiedenis van belangrijke persoonlijkheden in de geschiedenis van het Ruhrgebied, vooral met die van Gottlob Jacobi. Wie op ontdekkingsreis gaat, volgt de sporen van het zwaarbevochten eigenaarschap - en beleeft een echte zakenthriller.

Franz Ferdinand Lambert Nicolaus Freiherr von der Wenge zu Enckingmühlen und Dieck (1707-1788), domkanunnik in Münster, wist als eerste hoe hij de ijzersteenafzettingen in Osterfeld economisch moest gebruiken. In 1741 vroeg hij ontmanteling aan bij de aartsbisschop van Keulen; In 1753 kreeg hij de concessie om een ​​ijzerfabriek te bouwen. Maar pas vijf jaar later, op 18 oktober 1758, kon de hoogoven op St. Antonius voor het eerst worden aangestoken: cisterciënzers van een klooster stroomafwaarts hadden een rechtszaak aangespannen tegen de ingebruikname van de hut uit angst voor hun viskwekerij, maar waren uiteindelijk niet succesvol. Vanaf dat moment zou er 120 jaar lang ijzer worden gesmolten op Antony, de "bakermat van de Ruhr-industrie".

Na de dood van Von der Wenge in 1788 claimden verschillende partijen de hut als resultaat van hun respectievelijke onderhandelingen met de erfgenamen: Eberhard Pfandhöfer, exploitant met een zware schuldenlast van de Gute Hoffnung-hut in Sterkrade, en de prinses-abdis van Essen, Maria Kunigunde von Sachsen, en haar hutmanager, Gottlob Jacobi. Uiteindelijk verduidelijkte Jacobi de eigendomssituatie "met wapengeweld" ten gunste van de abdis, nam het management van Antony zelf over en moderniseerde met succes het voorheen nogal onrendabele bedrijf. De daaropvolgende fusie met de gieterijvereniging Jacobi, Haniel & Huyssen in 1808 vormde uiteindelijk de basis voor de oprichting van Gutehoffnungshütte, dat zou uitgroeien tot een van de grootste mijnbouwgroepen van zijn tijd. Op St. Antony ging de hoogoven echter al in 1843 uit; In 1877 werd ook de gieterij stilgelegd. Alleen het huis van de smeltende directeur overleefde de 21e eeuw. Het werd in 2004 aangekocht door de Regionale Raad Rijnland (LVR) en uitgebreid tot een museum.

In het Directeurshuis, waar Gottlob Jacobi met zijn vrouw Johanna Sophia Haniel en zeven kinderen tot aan zijn dood in 2008 woonde, is sinds 1823 het LVR Industrieel Museum gevestigd. Scenic tours met de voormalig directeur van de ijzerfabriek zijn een vast onderdeel van het programma, ook in het jubileumjaar 2020 voor Jacobi's 250ste verjaardag. Naast talrijke exposities die de productieprocessen en het productassortiment van de voormalige ijzerfabriek illustreren, geeft de permanente tentoonstelling ook inzicht in de leefomstandigheden van vroeger door middel van tal van alledaagse voorwerpen en meubels. De eigen speeltuin van het museum laat de jongste bezoekers spelenderwijs zien hoe een smelterij werkt via een tien meter hoge klimtoren naar het voorbeeld van een hoogoven.