57 uitstekende getuigenissen van het industriële verleden en heden van het Ruhrgebied vormen de route van de industriële cultuur. Deze omvatten nationaal belangrijke industriële fabrieken, maar ook bekende arbeiderskolonies, musea en uitkijkpunten. Samen met de meer dan 1.000 locaties van de 31 themaroutes ontsluiten de hoofdlocaties van de route - ankerpunten, panorama's en nederzettingen - het industriële cultuurlandschap van het Ruhrgebied op een unieke manier.

Mijnen, smelterijen, afvalstortplaatsen, kolonies, uitkijkpunten: waar mensen ooit hard werkten en werkten, kunnen bezoekers tegenwoordig levendige industriële erfgoedlocaties verkennen met een toeristische aantrekkingskracht en een enorme historische betekenis. De 57 hoofdlocaties van de route, de primaire locaties, staan ​​voor succesvolle structurele verandering in het Ruhrgebied.
Door op de kaart te klikken, gaat u naar de betreffende subpagina van een locatie.

De route van de industriële cultuur omvat 27 historische locaties met een bijzondere historische betekenis. Het zijn de voor toeristen meest aantrekkelijke industriële monumenten in het Ruhrgebied en daarmee de ankerpunten van de route. Hier kunnen bezoekers de industriële cultuur en de geschiedenis van het Ruhrgebied direct en indrukwekkend ervaren.

De 17 panorama's en uitkijkpunten van de Route van de industriële cultuur garanderen bijzondere inzichten en fascinerende uitzichten op een van de grootste stedelijke gebieden van Europa. De voormalige industriële woestenijen, monumenten en torens bieden vaak een panoramisch uitzicht over de regio. Als "kunstmatige top" van het Ruhrgebied combineren de hopen de gebieden recreatie, kunst en geschiedenis. En waar ooit de deklaag van mijnen en smelterijen werd gedumpt, hebben mens en natuur allang het land teruggewonnen en hebben zich nieuwe vormen van vrijetijdsbesteding gevestigd.

De Industriecultuurroute eert de 13 belangrijkste en mooiste nederzettingen in de metropool Ruhr. Want door het ontluikende industriële tijdperk is niet alleen het aantal arbeiders enorm gegroeid, maar ook de behoefte aan woonruimte. Massale huisvesting voor de arbeiders leidde tot grootschalige bouw van nederzettingen. De term "leven in de kolonie" werd daarom een ​​synoniem voor "leven in het Ruhrgebied". Fabrieksnederzettingen en mijnkolonies zouden vooral één ding moeten doen: de arbeiders aan hun eigen bedrijf binden. Toen de stervende mijnen ook het einde van veel nederzettingen inluidden, gingen mensen zelfs de straat op voor hun kolonie en hun vaderland.