Rungenberg-stortplaats

Opgehoopt uit zwart mijnbouwmateriaal stijgen twee piramides zonder groen en bijna onherbergzaam de lucht in en vormen de dubbele top van de Rungenberg-slakkenberg. Donkere, massieve constructies bekroond door dikke buizen van verroest staal - en het stralende licht van de koplampen erin. Een artistiek spel met tegenstellingen dat de deklaag in Gelsenkirchen tot een buitengewoon kunstwerk maakt.

De hoop in de wijk Buer is zo'n 63 hectare groot en ruim 60 meter hoog. Opgehoopt uit de deklaag van de Hugo-mijn, is het een van de grootste hopen in het Ruhrgebied. Het geometrische, onbegroende ontwerp van de punt van de hoop is het resultaat van een concept van de Zwitserse architect Rolf Keller, die ook de nabijgelegen nieuwbouwwijk ontwierp en bewust de kunstmatigheid van de hoop wilde benadrukken. Het artistieke ontwerp werd in 1992 in handen gelegd van Hermann EsRichter en Klaus Noculak, die de "Night Signs" ontwierpen: twee spiegelspots werden zo naar de hemel gericht dat hun stralen precies over de denkbeeldige punt van de hoop kruisten, daarmee compleet. EsRichter en Noculak ontwierpen ook het zogenaamde "railplateau" ongeveer in het midden van het bovenste hoopterras: een veld gevormd uit 5.500 meter kolenspoorbaan, dat enerzijds moet herinneren aan het belang van het treinverkeer voor mijnbouw, maar tegelijkertijd met enkele rails die diagonaal op de basisstructuur zijn gelast, symboliseert structurele verandering.

Vanaf de Horster Straße of de nederzetting Schüngelberg is de berg voor wandelaars toegankelijk via talrijke paden die in grote lussen de berg op kronkelen. Als u snel de top wilt bestormen, kunt u vanuit de nederzetting de brug over de Lanferbach aan de Holthauser Straße betreden en de ongeveer 300 treden beklimmen. De beloning: indrukwekkende kunst en een uitzicht dat overduidelijk maakt hoe nauw kolenmijn en nederzetting, mijn en hoop vandaag de dag nog steeds met elkaar verbonden zijn.