Arbeidersnederzetting Dahlhauser Heide

Een huis in de nederzetting Dahlhauser Heide, ook wel de "Kaapkolonie" genoemd, was exclusief voorbehouden aan een bevoorrechte minderheid: de werknemers van het bedrijf Krupp kregen een huiselijke idylle aangeboden met een eigen infrastructuur, die de bewoners tegelijkertijd onder druk zette de strikte discipline van het bedrijf. Wie de regels overtrad of zijn baan verloor, werd op straat gegooid.

Tussen 1906 en 1905 liet Krupp de kolonie bouwen voor de mijnwerkers van de mijnen van Hannover en Hannibal. Met twee consumenteninstellingen, een bierhal, twee kleuterscholen en twee scholen had de nederzetting vanaf het begin een duidelijk onafhankelijke infrastructuur. De voor die tijd vooruitstrevende levensstandaard, zoals de ruime tuinen, was exclusief voorbehouden aan de medewerkers van Krupp. Tegelijkertijd was het patriarchale welzijnsbeleid van het bedrijf gekoppeld aan een strikte regelgevende discipline die ook politieke controle omvatte: wie eigenaar was van bijvoorbeeld sociaal-democratische kranten, moest rekening houden met ontslag. Over het algemeen zorgde de koppeling van huur- en arbeidsovereenkomst voor veel onzekerheid bij de bewoners. Het verlies van de baan betekende ook de beëindiging van het huurcontract.

Eind jaren 1970 werd de Dahlhauser Heide door de Rijksconservator onder monumentenzorg geplaatst. Sindsdien zijn uitgebreide moderniseringsmaatregelen doorgevoerd om de kwaliteit van leven te verbeteren, terwijl het uiterlijk van de nederzetting behouden bleef.