Hohenhof - Muzeum Impulsu Hagena

Hohenhof jest jednym z niewielu zachowanych kompletnych dzieł sztuki w stylu secesyjnym. Od 2015 roku kompleks jest częścią sieci „Iconic Houses”, skupiającej wybitne, zaprojektowane przez architektów domy z XX wieku. Hohenhof w Hagen to zabytek architektury o randze europejskiej, w którym wielcy artyści naprawdę „przyłożyli rękę do ręki”, poczynając od artysty-architekta Henry'ego van de Velde: Henri Matisse namalował kafelkowy tryptyk „Nimfa i Satyr” dla konserwatorium; Johan Thorn-Prikker dostarczył do gabinetu przeszklenie klatki schodowej i malowanie szablonowe; Portal główny flankują płaskorzeźby autorstwa Hermanna Hallera. Sam budynek, niegdyś dom reformatora kultury Karla Ernsta Osthausa, uważany jest za jeden z nielicznych ocalałych „Gesamtkunstwerke” secesji. Był - jak obraz - zakomponowany w najdrobniejszych szczegółach.

Budynek był niegdyś rezydencją reformatora kultury i założyciela Muzeum Folkwang Karla Ernsta Osthausa. Syn bogatego bankiera z Hagen miał własną wizję życia w przemysłowym Zagłębiu Ruhry. Od 1906 roku planował wzorcową kolonię artystów, którą chciał zbudować na zalesionym płaskowyżu: Hohenhagen miał być kulturalną oazą w środku dzielnicy przemysłowej, jako przykład przeciw pogrążaniu się Zagłębia Ruhry w zupełnie nieplanowanym nagromadzeniu ponure fabryki i kolonie. W sumie zaplanowano 16 willi, a Osthaus sprowadził do realizacji znakomitych artystów jako architektów. Peter Behrens i Henry van de Velde zaprojektowali plan zagospodarowania kolonii, który pomyślany był jako nowoczesne, eksperymentalne totalne dzieło sztuki – ale ostatecznie udało się go zrealizować tylko we fragmentach: grupa domów na północnym froncie została zbudowany jednolicie według planów artysty architekta JLM Lauwerika. Zwieńczeniem kolonii powinien być Hohenhof. Budowa trwała dwa lata, od 1906 do 1908 roku, zanim zrealizowała się wizja belgijskiego artysty-architekta van de Velde: secesyjna willa „zrobiona w jednym kawałku” o wyjątkowej architekturze i kilku specjalnie wykonanych meblach, tkaninach i światowych dzieła klasy, m.in. kaflowy tryptyk Matisse'a oraz wielkoformatowe dzieło „Wybraniec” Ferdinanda Hodlera. Plan piętra ma formę podwójnego haka. Jedynie elewacja wschodnia pochyła wykazuje symetrię osiową, natomiast od strony wejściowej i od strony ogrodu odzwierciedlają nieregularny układ pomieszczeń.

Hohenhof jest oddziałem Muzeum Osthaus w Hagen. Oprócz w dużej mierze oryginalnych pomieszczeń mieszkalnych, Muzeum »Hagener Impulse« zawiera przegląd działalności Karla Ernsta Osthausa. Kolekcję uzupełniają wystawy specjalne. Obecnie ogród jest restaurowany na wzór historyczny i jest dostępny w ograniczonym zakresie.