Podnośnia statków LWL-Museum Henrichenburg

Jest to największy budynek na kanale Dortmund-Ems: Podnośnia statków w Henrichenburgu idealnie wpisuje się w szereg niezwykłych muzeów metropolii Ruhry. Kiedy został otwarty w 1899 roku, ludzie byli entuzjastycznie nastawieni. I nawet dzisiaj, prawie pół wieku po zamknięciu, obiekt nie stracił nic ze swojej fascynacji.

Szybko postępująca industrializacja Zagłębia Ruhry wymusiła konieczność stworzenia nowych i większych tras transportowych, zwłaszcza dla ciężkich towarów, takich jak ruda i stal. Zagłębie Ruhry nie było już w stanie sprostać stale rosnącym żelaznym barkom. Sam cesarz Wilhelm II otworzył kanał Dortmund-Ems w 1899 roku po siedmiu latach budowy i jednocześnie powstałą w ciągu pięciu lat podnośnię statków Henrichenburg - pierwszą na świecie podnośnię statków dla dużych statków żeglugi śródlądowej. Dzięki udźwigowi 14 metrów multipływak był swego czasu techniczną sensacją. W rzeczywistości 17 stopni kanału Dortmund-Ems i około 70 metrów w pionie do pokonania z Zagłębia Ruhry do Morza Północnego było dla inżynierów ogromnym wyzwaniem.

Odtąd przez kanał do wschodniego Zagłębia Ruhry docierały duże ilości rudy żelaza; stal produkowana tutaj pochodziła z powrotem w ten sam sposób - i głównie bezpośrednio do imperialnych programów zbrojeniowych i budowy marynarki wojennej. Wraz z rozbudową zachodnioniemieckiej sieci kanałów, budową nowoczesnych śluz i, co nie mniej ważne, otwarciem w 1962 r. nowej wyciągu dla statków, w 1970 r. Obywatele zapobiegli wyburzeniu; W 1979 r. zakład przejęło Regionalne Stowarzyszenie Westfalii-Lippe (LWL), by w 1992 r. ponownie otworzyć je jako siedzibę Muzeum Przemysłu LWL.

Od tego czasu podnośnik statku jako muzeum przemysłowe LWL oferuje kompleksowy przegląd historii żeglugi śródlądowej. Wystawa na barce „Franz Christian” daje wgląd w życie i pracę na pokładzie. Modele opisowe ułatwiają również dzieciom zrozumienie działania podnośnika. Wodny plac zabaw zapewnia dobrą zabawę i gimnastykę.