Hałda kopalniana Schwerin

Cztery ścieżki tematyczne prowadzą na szczyt poświęcony słońcu: hałda dawnej kopalni Graf Schwerin jest dziś najwyższym punktem w mieście Castrop-Rauxel - i jednym z najbardziej znanych punktów orientacyjnych w regionie. Dzieje się tak między innymi dzięki łatwo dostępnemu zegarowi słonecznemu autorstwa artysty Jana Bormanna na szczycie. W trakcie swojego procesu przekształcania hałda odpadów poflotacyjnych miała dość burzliwą historię.

Wraz z kopalniami Erin i Viktor, kopalnia Graf Schwerin miała wpływ na rozwój miasta Castrop-Rauxel. Założona w 1872 roku, koksownia została dodana w 1887 roku. W wyniku kryzysu górniczego została zamknięta w 1967 roku. Hałda używana do tego czasu była pierwotnie usypana w kształcie stożka, ale została przeprojektowana przez RAG w 1976 roku. I to na tyle skutecznie, że w 1984 r. hałda wygrała „Federalny konkurs na wzorcowe projektowanie terenów przemysłowych”. Pięć lat później Halde przejął Związek Zagłębia Ruhry, wówczas jeszcze Związek Miejski Zagłębia Ruhry – i od tego czasu skupiał się przede wszystkim na sztuce. Centralnym elementem jest tak zwany „Geokreuz”: cztery ścieżki, które dokładnie podążają za punktami kardynalnymi. Dwie tworzą „oś przemysłową” ze schodami stalowymi, dwie „oś naturalną” ze schodami drewnianymi. Wszystkie prowadzą na szczyt, na którym rzeźbiarz Jan Bormann stworzył zegar słoneczny z 24 kolumnami ze stali nierdzewnej, po którym można chodzić.

Ze szczytu hałdy zwiedzający mogą podziwiać widok na pobliską kopalnię Erin, ale także dalej: na Wieżę Floriańską w Dortmundzie i hałdę Hoheward w Herten. Sztukę w przestrzeni publicznej można znaleźć nie tylko na szczycie, ale także na północnym skraju hałdy, gdzie Peter Strege stworzył „wodną świątynię” z materiałów wydobywczych w obszarze źródłowym Deininghauser Bacha. Drewniana grafika „Sinus Pergola” autorstwa Klausa Corzilliusa dopełnia koncepcję artystyczną.