Osada Zugtenstraße Lünen

Prosta praktyczność zamiast reprezentacyjnej figlarności w projekcie: od 1898 r. proste domy z głębokimi ogrodami od frontu oferowały robotnikom w pruskiej kopalni raczej niski standard życia. Jednak wzorcowa przebudowa kolonii przez państwowe przedsiębiorstwo deweloperskie Nadrenii Północnej-Westfalii od 1989 r. Uchroniła przed możliwym zniszczeniem cenny przykład wczesnego budownictwa mieszkaniowego na tym obszarze.

a 1.000 górników było zatrudnionych przez Harpener Bergbau AG około 1897 roku w ich pruskich kopalniach. Pracownicy i rodziny, dla których pilnie potrzebne było mieszkanie. Miały temu zaradzić 52 murowane domy ustawione w rzędzie przy Ziethenstraße w Lünen: w każdym domu mogły mieszkać do czterech rodzin; Każdy budynek miał też swoją stajnię na tyłach. Fakt, że osada nie była w swojej historii jedną z pereł budownictwa zakładowego w Zagłębiu Ruhry, można wytłumaczyć niskim standardem mieszkań i często złym stanem środowiska mieszkalnego. Na przykład do lat 1950. toalety znajdowały się na zewnątrz na Stallgasse - proste przybudówki, jedna dla dwóch rodzin.

Wcześnie (od 1905 r.) osada posiadała własną infrastrukturę ze szkołami, kościołami i połączeniem z linią tramwajową. Miasto nałożyło finansowanie na duże części firmy wydobywczej Harpener. Na przykład firma musiała nie tylko zbudować posterunek policji, ale także opłacić pensję miejscowego funkcjonariusza.

Fundamentalne przemyślenie opinii publicznej na temat przyszłości osiedli robotniczych w Zagłębiu Ruhry oraz zażarta walka mieszkańców innych osiedli miała również pozytywne skutki dla osiedla Ziethenstraße: od 1989 r. (LEG) NRW i jest obecnie budynkiem zabytkowym. Wiele domów zostało sprywatyzowanych; pierwotni najemcy otrzymali dożywotnie prawo do zajmowania. Miasto Lünen regularnie oferuje wycieczki z przewodnikiem po południowej części miasta i osadzie górniczej.