Osada kopalń Teutoburgia

Jasna, zielona i pozornie wiejska idylla dla pracowników i urzędników kopalni: w latach 1909-1923 - w tym samym czasie, gdy uruchomiono kopalnię Teutoburgia Bochumer Verein - zbudowano osadę o tej samej nazwie ze 136 budynkami i ponad 450 mieszkaniami w oparciu o ideę miast-ogrodów. Atrakcyjna kolonia, która do dziś uważana jest za jedną z najpiękniejszych osad górniczych w Zagłębiu Ruhry.

Pomimo indywidualnego projektu budynków, w Teutoburgii zrealizowano tylko cztery podstawowe typy zabudowy, które odzwierciedlają hierarchię społeczną mieszkańców: Najstarsze domy znajdują się przy Baarestrasse i Laubenstrasse, domy urzędników i brygadzistów powstały przy Schadeburgstrasse. Szczególną cechą osady jest Teutoburgiahof, zbudowany po I wojnie światowej, który rozciąga się jako zabudowa blokowa wokół ulicy zaprojektowanej jako wewnętrzny dziedziniec. W porównaniu ze starszymi osiedlami realizowano tutaj proste projekty łączone w większe jednostki. Aleja Baarestraße tworzy główną oś osady, od której harmonijnymi pętlami odchodzą wszystkie inne ścieżki; kiedyś prowadził bezpośrednio do bramy kopalni. W czasie II wojny światowej osada prawie nie ucierpiała. Nieliczne zniszczone budynki zostały zastąpione nowymi.

W 1983 roku VEBA Wohnen AG, jako ówczesny właściciel, zagwarantowała lokatorom stałe prawo pobytu i długoterminowe utrzymanie osady oraz otrzymała „Nagrodę Budowlaną” za wzorową modernizację kolonii, za którą około 30 udostępniono milion marek dotacji. Teutoburgia jest pod ochroną zabytków od 1991 roku; rok później na skraju kolonii powstała osada Korte Düppe, której architektura oparta jest na tradycyjnej zabudowie.