Duisburg iç limanı
Olaylı tarihi ile Duisburg'un iç limanı, başarılı bir yapısal değişikliği temsil ediyor. Bugün, su kıyısındaki hareketli şehir bölgesi (endüstriyel) kültürü, çalışmayı ve yaşamayı birleştiriyor.
Eski şehrin kuzeyinde yer alan iç liman, başlangıçta kömür için bir aktarma noktası, ardından inşaat ve maden kerestesi için bir ticaret merkezi ve son olarak Almanya'nın en büyük değirmencilik endüstrisi ile "bölgenin ekmek sepeti" olarak hizmet etti. Duisburg tüccarları ve vatandaşları, daha sonra Dış Liman haline gelen Ren Kanalı'na başlangıçta finansal olarak katkıda bulunarak kendi geleceklerine yatırım yaptılar. 1832'de açılışı yapılan kanal, 1200'den sonra alüvyonla dolduktan ve nehir yatağı Ruhrort şehri lehine daha batıya kaydıktan sonra Ren ile olan bağlantılarını yeniden güvence altına almayı amaçlıyordu. On iki yıl sonra, Ruhr Kanalı ve onunla birlikte, başlangıçta bir kömür merkezi olarak hizmet veren liman açıldı. Bununla birlikte, demiryolunun kullanılmaya başlanmasından sonra, başka bir ürünün önemli ölçüde daha kazançlı olduğu ortaya çıktı: odun, hem gelişmekte olan demiryolu taşımacılığında hem de kömür ve çelik endüstrisinde talep görüyordu. Esas olarak Spessart ve Kara Orman'dan teslim edildi. 1889 ile 1893 arasında, kendi buharlı bıçkıhaneleri ve planya değirmenleri olan ayrı bir kereste limanı inşa edildi; Ruhr Kanalı bir iç limana genişletildi.
Yeni kesme ve taşıma yöntemlerinin yanı sıra artan nüfus rakamları yeni bir değişikliğin habercisiydi: liman, kereste ticareti için bir merkez olarak amacına hizmet etmişti. Bunun yerine, tahıl endüstrisi, Ruhr bölgesinin sanayi bölgelerindeki gıda kıtlığını telafi etmek için genişledi. O andan itibaren değirmenler ve silolar güney Rusya, Tuna ülkeleri, Kuzey Amerika ve Hindistan'dan tahıl aldı. Yüzyılın başında, Almanya'daki en büyük değirmencilik endüstrisi, 1960'lara kadar süren "bölgenin ekmek sepetinde" gelişti. Sonra limanın ekonomik gücü tekrar azaldı. Yeni kavramlara ihtiyaç vardı. Amaç: bir servis parkı.
1990'ların ortalarında ayrı bir geliştirme şirketi tarafından iç limanı yeniden tasarlamaya yönelik ilk girişimler IBA Emscher Park tarafından sürdürüldü. Sir Norman Foster, çok işlevli bir hizmet parkı için planlar geliştirdi. Bugün, depolama tesisleri kendi yat limanına, zengin bir gastronomi ortamına, ünlü müzelere ve Kuzey Ren-Vestfalya devlet arşivine ev sahipliği yapmaktadır. Diğer şeylerin yanı sıra, ziyaretçilere iç limanın tarihi ve mimarisi hakkında rehberli turlar sunulmaktadır. Steiger Schwanentor'dan gidiş-dönüş seferleri, doğrudan dünyanın en büyük iç limanı olan Duisburg Limanı'na da götürür. Dünyanın en büyük ejderha teknesi eğlence yarışlarının düzenlendiği Inner Harbour Festival, Marina Market, ExtraShift veya Children's Culture Festival gibi düzenli etkinlikler de yeni oluşturulan şehir bölgesini hareketlendiriyor.
