LWL Müzesi Henrichshütte

Henrichshütte Hattingen'in yüksek fırını, çok özel boyutta sergilerle demir ve çelik tarihi üzerine bir müze olan bir dev gibi manzara üzerinde yükseliyor. Henrichshütte'nin tarihi, bir demir ve çelik tarihidir. Aynı zamanda bir direniş tarihi. Ve bu en başından. İlk protesto edenler, sanayinin Ruhr bölgesine akınına karşı isyan eden bölge çiftçileriydi. Sonuncusu, sitenin kapatılmasına ve işlerini kaybetmelerine karşı mücadele eden erkekler ve kadınlardı, hatta hayatlarının merkezi. LWL-Industriemuseum Henrichshütte Hattingen olarak, fabrika bugün tüm bu hikayeleri orijinal lokasyonlarında ve eski personelin de söz sahibi olmasına olanak tanıyan bir müze konsepti aracılığıyla anlatıyor.

Hattingen, 19. yüzyıl ortası: Tepelik Ruhr vadisinde çayırlar, meralar ve tarlalar hakimdi. Henrichshütte 1854'te kurulduğunda muazzam kesintiler yaşayan bir idil. Kömür ve cevher yataklarının yanı sıra gezilebilir Ruhr, Kont Henrich zu Stolberg-Wernigerode'un tam burada bir demir üretim tesisi kurmasına neden olmuştu; sadece bir yıl sonra kok yakıtlı ilk yüksek fırın açıldı. O zamanlar devrim niteliğinde olan teknoloji günde yaklaşık 25 ton pik demir üretiyordu. Ancak ciddi bir gerilemeye neden olan tam olarak konumun iddia edilen avantajlarıydı: Ruhr, sık sık sel nedeniyle nakliye için pek uygun değildi; 1869 yılında Ruhr Vadisi Demiryoluna bağlanınca bütün önemini yitirmiştir. Çevre kirliliği arttı, nüfusun memnuniyetsizliği arttı ve 1870 gibi erken bir tarihte demir cevheri yatakları artık dökümhanenin ihtiyaçlarını karşılamaya yeterli değildi; Siegerland'dan ve daha sonra İsveç'ten teslimatlar gerekli hale geldi. Bunu sahip değişikliği, modernleşme ve hatta 1959'da yer kazanmak için Ruhr'un taşınması izledi. 1940 yılında günlük üretim yaklaşık 800 ton pik demirdi; 1959'da - savaş nedeniyle durduktan sonra - iki fırının her biri günde 2.400 ton üretti. O sırada Henrichshütte'de ekmek ve iş için yaklaşık 10.000 kişi vardı. Ancak 1963'ten itibaren ilk kapatmalar başladı; 1987'de halkın sert direnişine karşı son yüksek fırın patlatıldı. Japonya ve ABD'den gelen çelik krizi ve rekabete ek olarak, konumun sona ermesinin ana nedeni olduğu ortaya çıktı: kendine ait bir limanı olmadığı için, hammadde ve ürünleri taşımak için her zaman birkaç aktarma gerektiriyordu.

Rotanın bağlantı noktası olan Henrichshütte LWL Endüstri Müzesi, bugün Ruhr bölgesindeki ağır sanayinin tüm yönleriyle ilgileniyor. 2000 yılından bu yana ziyaretçiler, LWL Endüstri Müzesi'nde "demir yolu" takip etme ve Henrichshütte'nin bir zamanlar zorlu çalışan dünyasını tanıma fırsatı buldu. Aynı zamanda endüstriyel doğa konusu, “Yeşil Yol” ve “Kulübe Safari” ile müze konseptine sıkı sıkıya bağlıdır.

Müze maskotu "sıçan" teknik bağlantıları çocuklar için tercüme ediyor. Akşamları meşale ışığında düzenlenen rehberli turlar özel bir deneyimdir.