Recklinghausen trafo merkezi

Bu bağlantı noktası aynı zamanda modern bir iş yeri, müze ve anıttır. Recklinghausen trafo merkezindeki "Zaman İçinde Elektrik Yolculuğu", 2500 metrekarelik bir alanda elektrifikasyonun kültürel, sosyal ve teknik tarihini sunuyor.

19. yüzyılın sonunda, Emscher bölgesinde elektrik neredeyse hiç rol oynamadı. Daha güneyde, Ruhr bölgesinde, daha yeni hareket etmeye başlıyordu: tramvay Essen'de 1893'ten beri çalışıyordu ve bölge sakinleri tarafından yalnızca "elektrikli" olarak adlandırılıyordu; 1897'de Vestfalya'daki ilk belediye elektrik santrali Dortmund'da devreye girdi. Ruhr bölgesinin hızla büyüyen endüstrisi, elektriğin ana tüketicisiydi. 20. yüzyıl ilerledikçe, giderek daha fazla şirket sistemlerini elektriğe dönüştürdü ve sarım makinelerini, maden lambalarını, maden lokomotiflerini ve ayrıca demirhanelerin yüksek fırınları için üfleyicileri elektrikle çalıştırdı. Artan talep nedeniyle kısa sürede ülke çapında elektrik dağıtımı kaçınılmaz hale geldi. Bu nedenle, birkaç büyük buhar santralinde üretilen elektrik, dağıtım için trafo merkezlerinde daha düşük bir dağıtım voltajına dönüştürüldü ve ardından yerel şebeke istasyonlarına iletildi.

Elektrifikasyon da Recklinghausen'de etkileyici bir iz bıraktı. 1928'den beri göze çarpan bir bina kompleksi, şehrin güney sınırını bir şehir kapısı gibi işaretliyor: Birleşik Elektrik İşleri Westfalya'nın (VEW) trafo merkezi. İki büyük şehir arasındaki merkezi konumu, konumun önemli bir avantajıydı. Emscher Nehri'ne yakınlığı nedeniyle hava kirliliği ve yüksek nem, elektrik sistemlerinin zamanın teknik standartlarından saparak tamamen yeniden inşa edilmesini gerekli kıldı. Çeşitli dönüşümlerden sonra tarihi bina yapısı 1991-1994 yılları arasında restore edilerek modern bir 110 kV sistem kurulmuştur.

Trafo merkezi işini her zaman olduğu gibi yapıyor ve tescilli bina, aktif iş binaları ve müzenin benzersiz birleşimi sayesinde etkileyici bir bağlantı noktası.