Ruhr bölgesinin endüstriyel geçmişine ve bugününe dair 57 olağanüstü tanıklık, endüstriyel kültürün rotasını oluşturur. Bunlar, ulusal olarak önemli endüstriyel tesislerin yanı sıra iyi bilinen işçi kolonilerini, müzeleri ve seyir noktalarını içerir. 1.000 temalı rotanın 31'den fazla konumuyla birlikte, rotanın ana konumları - bağlantı noktaları, panoramalar ve yerleşim yerleri - Ruhr bölgesinin endüstriyel kültürel manzarasını benzersiz bir şekilde açıyor.

Madenler, izabe tesisleri, atık çöplükleri, koloniler, gözetleme noktaları: insanların bir zamanlar çok çalışıp didindiği yerler, bugün ziyaretçiler, turistik çekiciliği ve muazzam tarihi önemi olan canlı endüstriyel miras alanlarını keşfedebilirler. Güzergâhın 57 ana konumu, birincil konumlar, Ruhr bölgesinde başarılı bir yapısal değişikliği temsil etmektedir.
Haritaya tıklamak sizi bir konumun ilgili alt sayfasına götürür.

Endüstriyel kültür rotası, özel tarihi öneme sahip 27 tarihi yeri içermektedir. Ruhr bölgesindeki turistler için en çekici endüstriyel anıtlardır ve bu nedenle rotanın bağlantı noktalarıdır. Burada ziyaretçiler Ruhr bölgesinin endüstriyel kültürünü ve tarihini doğrudan ve etkileyici bir şekilde deneyimleyebilirler.

Route of Industrial Culture'ın 17 panoraması ve seyir noktası, Avrupa'nın en büyük metropol alanlarından birinin özel içgörülerini ve büyüleyici manzaralarını garanti eder. Eski endüstriyel çorak araziler, anıtlar ve kuleler genellikle bölgenin her yönden görülmesini sağlar. Ruhr bölgesinin "yapay zirvesi" olan yığınlar, dinlenme, sanat ve tarih alanlarını birleştiriyor. Madenlerin ve izabe tesislerinin aşırı yükünün bir zamanlar boşaltıldığı yerlerde, insanlar ve doğa çoktan toprağı geri aldı ve yeni boş zaman etkinlikleri biçimleri yerleşti.

Endüstriyel Kültür Rotası, Ruhr Metropolü'ndeki en önemli ve güzel 13 yerleşim yerini onurlandırıyor. Çünkü gelişen sanayi çağı, sadece çalışan sayısının değil, yaşam alanı ihtiyacının da hızla artmasına neden oldu. İşçiler için toplu konutlar, kapsamlı yerleşim inşaatlarına yol açtı. Bu nedenle "kolonide yaşam" terimi, "Ruhr bölgesinde yaşam" ile eşanlamlı hale geldi. Fabrika yerleşimleri ve maden ocağı kolonileri her şeyden önce bir şey yapmalı: işçileri kendi şirketlerine bağlamalı. Sönen mayınlar birçok yerleşim yerinin de sonunun habercisi olunca, insanlar kolonileri ve vatanları için sokaklara bile döküldü.