Dikiş kalın tezgah

Ruhr bölgesindeki en eski yerleşim yerlerinden biri olarak kabul edilir: Ottilienaue kolonisi olarak oluşturulan Flöz Dickebank yerleşimi, 1868 yılında Alma maden ocağındaki işçiler için inşa edilmiştir. Gelsenkirchen yerleşimi, 1970'lerin başında yıkım tehdidine karşı sakinlerin güçlü direnişiyle ulusal ün kazandı. O andan itibaren koloni, bölgedeki işçi yerleşimlerinin yıkılmasına karşı vatandaşların girişimleri için bölgesel bir merkez haline geldi.

1861 ve 1871'de iki maden ocağı Rheinelbe ve Alma'nın tanıtımının başlaması, birçok göçmeni Gelsenkirchen'e çekti. Erkekler ve aileleri başlangıçta yerel çiftçiler tarafından veya geçici meskenlerde barındırıldı. Artan konut sıkıntısı, maden işletmecileri Détillieux, Frères et Cie'yi zorladı. sonunda işgücünün kendileri için konut yaratmak. 1870 civarında, başlangıçta Ottilienau adı altında, bir buçuk katlı kömür ocağı evleriyle Flöz Dickebank yerleşimini inşa ettirdiler. 1906'dan itibaren ikinci inşaat aşamasında, hem ev tipi hem de yerleşim konsepti daha sofistike bir tasarım lehine değişti. Bahçe-kent akımının da etkisiyle, daha önce tekdüze olan yerleşim dokusu, pazar meydanı ve iki katlı avlulu köşe binalarla daha kentsel bir karakter kazandı.

1974 yılında, şehir yönetimi ve Rheinisch-Westfälische Wohnstätte AG, üç ila on iki katlı binalar inşa etmek için yerleşimi yıkmaya karar verdi. Sakinlerin iki yıllık protestolarının ardından, yenileme nihayet 1979'dan itibaren ilan edildi ve uygulandı. Kamu bilincinde ve profesyonel dünyada bir ruh hali değişikliği yaşandı: "Özel bir sosyal yapıya sahip yaşam alanlarını" başarıyla savunan girişimler giderek daha sık şekillendi. 1976 gibi erken bir tarihte, Floz Dickebank'ta "İşçi Yerleşimlerini Koruma Kongresi" düzenlendi. Yerleşim, 2008 yılından bu yana tescilli bir yapıdır.