Kopalnia LWL Museum Nightingale

Muttental jest uważane za „kolebkę górnictwa Ruhry”. Nigdzie indziej w Zagłębiu Ruhry nie można wyraźniej prześledzić przejścia od wydobycia ręcznego do przemysłowego niż w kopalni Nachtigall. Zabytkowe budynki miały burzliwą historię: Nachtigall to nie tylko kopalnia, ale także cegielnia, kamieniołom piaskowca i złomowisko. Miejsce, któremu groziła ostateczna degradacja, a które dziś, jako muzeum przemysłu LWL, odzwierciedla nie tylko własną przeszłość, ale także pionierskie dni przemysłu węglowego i stalowego w regionie. Zwiedzający mogą między innymi wejść bezpośrednio do prawdziwego pokładu węgla kamiennego.

Początki górnictwa w Zagłębiu Ruhry leżą na południu Zagłębia Ruhry: w Witten węgiel kamienny znajduje się w rejonie Hettberg zaledwie kilka metrów pod ziemią. Rolnicy jako pierwsi zaczęli tam kopać węgiel na własny użytek. Pierwsza prośba o wydobycie węgla pochodzi z 1714 roku. Handel czarnym złotem stał się biznesem od 1743 roku: w tym czasie Freiherr Friedrich von Elverfeldt nabył wszystkie udziały w obszarze „Hettberger Holtze”. Węgiel kamienny był najpierw wydobywany przez tunele wbite w górę; dopiero w 1832 r. na Nachtigall zatopiono pierwszy szyb inżynieryjny. Dzięki połączeniu z innymi małymi kopalniami w regionie Nachtigall była już w 1844 roku największą kopalnią w Zagłębiu Ruhry; W latach 1850-1860 w kopalni, którą sprzedano holenderskim inwestorom, na głębokości do 300 metrów pracowało od 500 do 450 osób.

Jednak dobre cztery dekady później kopalnia nie nadążała już za możliwościami nowoczesnych systemów dużych szybów. Silne napływy wody, które od początku były problemem, coraz częściej powodowały awarie eksploatacyjne; węgiel Witten również nie nadawał się do koksowania. W 1892 roku promocja została wstrzymana. Potem nastąpiło: późniejsze użytkowanie jako cegielnia od 1897 r. - i po różnych "stacjach pośrednich" rozkład zakładu.

Kiedy Regionalne Stowarzyszenie Westfalii-Lippe przejęło kopalnię Nachtigall w Westfalskim Muzeum Przemysłu (dziś LWL Industrial Museum) w 1983 roku, zachowały się tylko budynek maszynowni z maszyną parową, budynek operacyjny i komin kotłowni. Domy po kopalni rozebrano w 1966 roku. Remont, renowacja i koncepcja powinna trwać do 2003 roku. Kopalnia dla zwiedzających, regularne pokazy historycznego wyciągu parowego, obszerne stałe i ekscytujące wystawy specjalne, a także wycieczki z przewodnikiem i imprezy sprawiają, że muzeum przemysłowe LWL Kopalnia Nightingale jest ekscytującym miejscem do nauki i popularnym celem podróży