Podstacja Recklinghausen

Ten punkt zaczepienia to jednocześnie nowoczesny lokal biznesowy, muzeum i pomnik. „Podróż elektrycznością w czasie” w podstacji Recklinghausen przedstawia kulturalną, społeczną i techniczną historię elektryfikacji na 2500 metrach kwadratowych.

Pod koniec XIX wieku elektryczność prawie nie odgrywała roli w strefie Emscher. Dalej na południe, w Zagłębiu Ruhry, dopiero zaczynał się rozwijać: tramwaj kursował w Essen od 19 roku, nazywany przez mieszkańców jedynie „elektrycznym”; W 1893 roku w Dortmundzie uruchomiono pierwszą miejską elektrownię w Westfalii. Głównym konsumentem energii elektrycznej był szybko rozwijający się przemysł Zagłębia Ruhry. Wraz z postępem XX wieku coraz więcej firm przestawiało swoje systemy na elektryczność i obsługiwało elektrycznie maszyny wyciągowe, lampy kopalniane, lokomotywy kopalniane, a także dmuchawy do wielkich pieców hutniczych. Ogólnokrajowa dystrybucja energii elektrycznej była wkrótce nieunikniona ze względu na rosnące zapotrzebowanie. Energia elektryczna wytwarzana w kilku dużych elektrowniach parowych była zatem przekształcana w podstacjach do niższego napięcia dystrybucyjnego w celu dystrybucji, a następnie przekazywana do lokalnych stacji sieciowych.

Elektryfikacja pozostawiła również imponujący ślad w Recklinghausen. Od 1928 roku rzucający się w oczy kompleks budynków wyznacza południową granicę miasta niczym brama miejska: podstacja United Electricity Works Westfalia (VEW). Ważnym atutem lokalizacji było centralne położenie pomiędzy dwoma dużymi miastami. Zanieczyszczenie powietrza i wysoka wilgotność spowodowana bliskością rzeki Emscher spowodowały konieczność całkowitej przebudowy instalacji elektrycznej - odbiegającej od ówczesnych standardów technicznych. Po różnych przebudowach w latach 1991-1994 odrestaurowano zabytkową strukturę budynku i zainstalowano nowoczesną sieć 110 kV.

Podstacja działa tak jak zawsze i jest imponującym punktem zaczepienia dzięki unikalnemu połączeniu zabytkowego budynku, czynnych lokali użytkowych i muzeum.