Miasto Ogrodów Welheim

Mieszkanie we własnym domu z ogrodem: To, co dziś brzmi dobrze, oznaczało najwyższą jakość życia w połowie XX wieku. Rosnące zapotrzebowanie na pracowników nieuchronnie doprowadziło do budowy odrębnej osady w Welheim. W duchu angielskiego ruchu miast-ogrodów tereny zielone, aleje i atrakcyjne budynki zapewniały swego rodzaju „równowagę” ciężkiej codziennej pracy pod ziemią. Wiele jednak było bardziej pozorem niż rzeczywistością.

W 1914 roku kopalnia United Welheim wydobyła pierwszy węgiel. Budowa osiedla dla górników rozpoczęła się już rok wcześniej i miała trwać dobrą dekadę. Osada Welheim została zbudowana w stylu angielskiego miasta-ogrodu: kręte uliczki, samodzielne przestrzenie uliczne, „malownicze” zespoły domów, tereny zielone i ogrody. Wszystko to ma odciągać górników od ciężkiej codzienności, zapewniać harmonię, a przede wszystkim wiązać robotników z miejscem zamieszkania, a tym samym z kopalnią. W 1931 r. zakończono wydobycie w odkrywce, a odkrywkę przekształcono w zakład uwodorniania. Zmieniło to również strukturę mieszkańców dawnej osady górniczej. Ze względu na swoje położenie w środku zakładów przemysłowych, Welheim był narażony na liczne naloty podczas II wojny światowej. Mimo poważnych zniszczeń do dziś zachowała się większość pierwotnej tkanki budowlanej.

Również w Welheim Międzynarodowa Wystawa Budownictwa (IBA) Emscher Park na początku lat 1990. dała prawdziwy impuls do modernizacji i poprawy jakości życia. Na remont przeznaczono ok. 72,6 mln euro, między innymi mieszkania otrzymały nowe plany pięter z łazienkami. Podczas renowacji dachów, elewacji, okien i wejść do domów zachowano w pełni wartość zabytkową budynków.