Halde'a Runenberga

Usypane z czarnego materiału górniczego dwie piramidy bez zieleni i prawie niegościnne wznoszą się w niebo i tworzą podwójny wierzchołek hałdy Rungenberg. Ciemne, masywne konstrukcje zwieńczone grubymi rurami z zardzewiałej stali - i promieniujące światło reflektorów umieszczonych wewnątrz. Artystyczna gra z przeciwieństwami, która zmienia hałdę w Gelsenkirchen w niezwykłe dzieło sztuki.

Hałda w dzielnicy Buer ma około 63 hektarów i ma dobre 60 metrów wysokości. Usypana z nadkładu kopalni Hugo jest jedną z największych hałd w Zagłębiu Ruhry. Geometryczny, niezazieleniony projekt wierzchołka hałdy wynika z koncepcji szwajcarskiego architekta Rolfa Kellera, który również zaprojektował pobliskie nowe osiedle i celowo chciał podkreślić sztuczność hałdy. Jego projekt artystyczny został przekazany w ręce Hermanna EsRichtera i Klausa Noculaka w 1992 roku, którzy zaprojektowali „Znaki nocne”: dwa reflektory lustrzane zostały skierowane w stronę nieba w taki sposób, że ich wiązki przecinały się dokładnie nad wyimaginowanym wierzchołkiem hałdy, dopełniając go w ten sposób. EsRichter i Noculak zaprojektowali także tzw. „płaskowyż kolejowy” mniej więcej pośrodku górnego tarasu hałdy: pole utworzone z 5.500 metrów kopalnianych torów kolejowych, które z jednej strony ma przypominać o znaczeniu ruchu pociągów dla górnictwo, ale z drugiej strony niektóre szyny przyspawane ukośnie do podstawowej konstrukcji symbolizują zmianę strukturalną.

Z Horster Straße lub z osady Schüngelberg do hałdy można dotrzeć spacerowiczami licznymi ścieżkami, które wiją się w górę w dużych pętlach. Jeśli chcesz w pośpiechu zdobyć szczyt, z osady możesz wspiąć się na most nad Lanferbach na Holthauser Straße i pokonać ok. 300 schodów. Nagroda: imponująca sztuka i widok, który jasno pokazuje, jak bardzo dziś kopalnia i osada, kopalnia i hałda są ze sobą powiązane.